Kościoły lokalne, rozumiane jako grupy uczniów Jezusa spotykających się regularnie, by pełnić wolę Swego Pana, są niezależne od wszelkiej władzy świeckiej.
Są autonomiczne i podlegają bezpośredniej władzy samego Boga. Swoją wolę wobec kościoła objawił On w Nowym Testamencie. Tak więc Bóg i Jego Słowo są autorytetem (władzą) w kościołach chrześcijańskich.
„A teraz poruczam was Panu i słowu łaski jego, które ma moc zbudować i dać wam dziedzictwo między wszystkimi uświęconymi” Dz. 20,32
Na ziemi nie ma dziś żadnych zastępców, następców ani namiestników Chrystusa, stojących ponad kościołami lokalnymi. Ci, którzy się za takich podają, są zwykłymi oszustami. Nie ma też żadnej grupy ludzi, Ciała, Rady, Soboru, itp., która miałaby władzę dodawać „nowe prawdy objawione” lub podawać „jedynie słuszną wykładnię Pisma”.
Wszyscy chrześcijanie są sobie równi
„Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie” Gal. 3,28
„Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają” Rzym. 10,12
„I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” I Piotra 2,5-9
i mając Słowo Boga i Ducha Świętego, nie są skazani na „wyrocznie” innych autorytetów ludzkich.
„Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi. Bo któż poznał myśl Pana? Któż może go pouczać? Ale my jesteśmy myśli Chrystusowej” I Kor. 2,15-16
Rolą chrześcijańskich nauczycieli jest jedynie pomagać innym w rozumieniu Biblii i należy ich słuchać tylko na tyle, na ile są jej wierni.
„Jeśli kto mówi, niech mówi jak Słowo Boże. Jeśli kto usługuje, niech czyni to z mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jego jest chwała i moc na wieki wieków. Amen.” I Piotra 4,11
„Kto się za daleko zapędza i nie trzyma się nauki Chrystusowej, nie ma Boga. Kto trwa w niej, ten ma i Ojca, i Syna. Jeżeli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, nie przyjmujcie go do domu i nie pozdrawiajcie” II Jana
1,9-10
Posłuszne Jezusowi kościoły lokalne powinny ze sobą współpracować i nieść wzajemnie pomoc.
„A Saul również zgadzał się z tym zabójstwem. W owym czasie rozpoczęło się wielkie prześladowanie zboru w Jerozolimie i wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po okręgach wiejskich Judei i Samarii. Szczepana zaś pogrzebali bogobojni mężowie i opłakiwali go wielce. A Saul tępił zbór; wchodził do domów, wywlekał mężczyzn i niewiasty i wtrącał do więzienia. Wszakże ci, którzy się rozproszyli, szli z miejsca na miejsce i zwiastowali dobrą nowinę” Dz. 8,1-4
„A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego” Dz. 8,14-15
Życiem kościołów lokalnych kierują wyznaczeni do tego mężczyźni, spełniający biblijne kryteria dla przywódców – biskupi i starsi.
„Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel, Nie oddający się pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy na grosz, Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości, Bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł mieć na pieczy Kościół Boży? Nie może to być dopiero co nawrócony, gdyż mógłby wzbić się w pychę i popaść w potępienie diabelskie. A powinien też cieszyć się dobrym imieniem u tych, którzy do nas nie należą, aby nie narazić się na zarzuty i nie popaść w sidła diabelskie. Również diakoni mają być uczciwi, nie dwulicowi, nie nałogowi pijacy, nie chciwi brudnego zysku, Zachowujący tajemnicę wiary wraz z czystym sumieniem. Niech oni najpierw odbędą próbę, a potem, jeśli się okaże, że są nienaganni, niech przystąpią do pełnienia służby. Podobnie kobiety: powinny być poważne, nie przewrotne, trzeźwe, wierne we wszystkim, Diakoni niech będą mężami jednej żony, mężami, którzy potrafią dobrze kierować dziećmi i domami swoimi. Bo ci, którzy dobrze służbę pełnili, zyskują sobie wysokie stanowisko i prawo występowania w sprawie wiary, która jest w Chrystusie Jezusie” I Tym.3,1-13
„Takich, którzy są nienaganni, są mężami jednej żony, którzy mają dzieci wierzące, które nie stoją pod zarzutem rozpusty lub krnąbrności. Biskup bowiem jako włodarz Boży powinien być nienaganny, nie samowolny, nieskory do gniewu, nie oddający się pijaństwu, nie porywczy, nie chciwy brudnego zysku, Ale gościnny, zamiłowany w tym, co dobre, roztropny, sprawiedliwy, pobożny, wstrzemięźliwy, Trzymający się prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać napomnień w słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej się przeciwstawiają” Tyt. 1,6-9
Pewne odpowiedzialności (za wyjątkiem nauczania mężczyzn i kierowania nimi) mogą być powierzone kobietom o odpowiednich kwalifikacjach.
„Nie pozwalam zaś kobiecie nauczać ani wynosić się nad męża; natomiast powinna zachowywać się spokojnie” I Tym. 2,12
Głównymi cechami procesu podejmowania decyzji w kościele powinny być:
01. wierność Słowu Bożemu,
02. maksymalna praktyczna użyteczność (skuteczność),
03. jednomyślność i wspólny wysiłek do ich realizacji.
W naszym kościele w przygotowaniu decyzji biorą udział wszyscy mężczyźni, a później staramy się osiągnąć jednomyślność na forum kościoła.
Bieżącymi sprawami kościoła kieruje Paweł Chojecki.
Nauczaniem zajmuje się grupa przygotowanych do tego celu pastorów oraz doświadczonych chrześcijan.
Informację o spotkaniach można otrzymać kontaktując się z nami
Oprócz spotkań niedzielnych czasami spotykamy sie również w inne dni tygodnia oraz na wspólnych wyjazdach weekendowych lub wakacyjnych.
Cała działalność kościoła finansowana jest z dobrowolnych składek członków.
