W ramach debaty o sposobie i trwałości zbawienia zajmiemy się tym razem Listem do Galacjan. Spróbujemy porównać na jego podstawie cechy prawdziwej ewangelii głoszonej przez ap. Pawła z inną ewangelią judaizujących nauczycieli żydowskich. „Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od tego, który was powołał w łasce Chrystusowej do innej ewangelii, chociaż innej nie ma; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić ewangelię Chrystusową.” Gal. 1:6-7

Prawdziwa ewangelia – Przyczyną zmiany u Galacjan była łaska Boga, czyli Jego niezasłużona przychylność. Mówiąc precyzyjniej, jest to dobroć okazana Galacjanom pomimo ich oczywistej winy wobec Boga.
Fałszywa ewangelia – Odciągają od ewangelii łaski i wprowadzają inną ewangelię. Zaprzeczeniem łaski jest przychylność wypływająca z zasług. Nazywamy ją nagrodą lub zapłatą.

Żeby objawić mi Syna swego, abym go zwiastował między poganami, ani przez chwilę nie radziłem się ciała i krwi, Gal. 1:16
A gdy przyszedł Kefas do Antiochii, przeciwstawiłem mu się otwarcie, bo też okazał się winnym. Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadał razem z poganami; a gdy przyszli, usunął się i odłączył z obawy przed tymi, którzy byli obrzezani. A wraz z nim obłudnie postąpili również pozostali Żydzi, tak że i Barnaba dał się wciągnąć w ich obłudę, ale gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii, powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku? Gal. 2:11-14 (por.3:26-29)

P. e. – Ewangelia Pawła jest taka sama dla Żydów, jak i dla Pogan.
F. e. – Jej głosiciele czynią różnicę między Poganami a Żydami. Stosują presję psychiczną, by wyegzekwować posłuszeństwo swym obyczajom.

Ale nawet Tytusa, który był ze mną, chociaż był Grekiem, nie zmuszono do obrzezania, Gal. 2:3
Ci wszyscy, którzy chcą się podobać od strony cielesnej, zmuszają was do obrzezania, Gal. 6:12

P. e. – Do pojednania z Bogiem nie są potrzebne rytuały/znaki dokonywane na ciele.
F. e. – Rytuał jest konieczny do pojednania z Bogiem.

Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę, a którym ani na chwilę nie ustąpiliśmy, ani się nie poddaliśmy, aby prawda ewangelii u was się utrzymała. Gal. 2:4-5

P. e. – Ewangelia daje wolność (z kontekstu od niewoli przepisów Prawa Mojżeszowego).
F. e. – Posługując się nawet podstępem, głosiciele innej ewangelii starają się wtłoczyć swych wyznawców w system uczynków czy rytuałów zjednujących nam rzekomo przychylność Boga. Ich celem jest zwalczenie prawdziwej ewangelii.

My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan, Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. Gal. 2:15-16
Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez zakon jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł. Gal. 2:21

P. e. – Usprawiedliwienie z grzechów jedynie przez zaufanie Chrystusowi. Nie ma w prawdziwej ewangelii miejsca na rolę uczynków w zbawieniu. Dodanie czegokolwiek do wiary w Jezusa jako warunku koniecznego do zbawienia niweczy doskonałość dzieła Jezusa na Krzyżu.
F. e. – Uczynki konieczne do zbawienia, sama wiara w Jezusa nie wystarczy.

Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą? Gal. 3:2

P. e. – Zaufanie Jezusowi zaowocowało otrzymaniem Ducha Świętego.
F. e. ? Trzeba własnych wysiłków, by otrzymać Ducha Świętego.

Bo wszyscy, którzy polegają na uczynkach zakonu, są pod przekleństwem; napisano bowiem: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w pełnieniu wszystkiego, co jest napisane w księdze zakonu. A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Zakon zaś nie jest z wiary, ale: Kto go wypełni, przezeń żyć będzie. Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, Gal. 3:10-13

P. e. – Wierzący są wolni od przekleństwa konieczności stałego zabiegania o przychylność Boga swoimi uczynkami.
F. e. – Trzeba ciągle się wysilać, by nie stracić przychylności Boga.

Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. A gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod opieką przewodnika. Gal. 3:24-25 (por. 4:21)

P. e. – Koniec obowiązywania Prawa Mojżeszowego nad uczniami Jezusa.
F. e. – Prawo Mojżesza dalej nas obowiązuje.

Teraz jednak, kiedy poznaliście Boga, a raczej, kiedy zostaliście przez Boga poznani, czemuż znowu zawracacie do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie, jak dawniej służyć chcecie? Zachowujecie dni i miesiące, i pory roku, i lata! Gal. 4:9-10

P. e. – Koniec z przymusem świętowania szczególnych dni żydowskich.
F. e. – Żydowskie święta i dni szczególne obowiązują wierzących w Jezusa.

Lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, Aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga. Gal. 4:4-7

P. e. – Teraz nie jesteśmy już tylko sługami Boga, ale Jego dziećmi, których dziedzictwo jest niezbywalne – wieczne (dziedzicami Boga). Wszystko to jest zasługą wyłącznie Boga.
F. e. – Jesteśmy dalej niewolnikami Boga, których los jest niepewny. Pewność wiecznego, dziecięcego związku z Bogiem to bluźniercza pycha.

Czy stałem się nieprzyjacielem waszym dlatego, że wam prawdę mówię? Gorliwie o was zabiegają, ale nie w dobrych zamiarach, bo chcą was odłączyć, abyście wy o nich zabiegali. Gal. 4:16-17

P. e. – Cechą głosicieli prawdziwej ewangelii jest mówienie ludziom prawdy bez względu na koszty oraz szukanie dobra słuchaczy, nie swego.
F. e. – Pomimo gorliwości w pozyskiwaniu wyznawców apostołowie fałszywej ewangelii chcą związać ludzi ze sobą, a nie z Bogiem i mają ku temu iście prozaiczne motywy?

Powiedzcie mi wy, którzy chcecie być pod zakonem, czy nie słyszycie, co zakon mówi? Oto ja, Paweł, powiadam wam: Jeśli się dacie obrzezać, Chrystus wam nic nie pomoże. A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że powinien cały zakon wypełnić. Gal. 5:2-3
Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie. Gal. 6:15

P. e. – Nie można połączyć Starego i Nowego Przymierza. Jedno wyklucza drugie. Albo przychodzimy do Boga obmyci Krwią Chrystusa – usprawiedliwieni z Jego ŁASKI, albo musimy cały czas żyć w przekleństwie gromadzenia sobie zasług przed Bogiem, które i tak nigdy nie wystarczą, by odkupić nasze grzechy czy zjednać Jego przychylność. Dla Boga liczy się znak na naszym sercu, a nie zewnętrzne rytuały (por. Rzym 2;28-29)
F. e. – Da się połączyć wiarę w Jezusa i Stare Przymierze. Bóg honoruje zewnętrzne rytuały jako środki zbliżania się do Niego.

Ci wszyscy, którzy chcą się podobać od strony cielesnej, zmuszają was do obrzezania, byle tylko nie cierpieć prześladowania dla krzyża Chrystusowego. Bo nawet ci, którzy poddają się obrzezaniu, sami zakonu nie przestrzegają, ale chcą, abyście wy się obrzezywali, by mogli z ciała waszego się chlubić. Gal. 6:12-13

P. e. – Głosiciele prawdziwej ewangelii chcą się podobać Bogu w swym wnętrzu, odrzucają zewnętrzne rytuały Starego Przymierza, przez co ściągają na siebie prześladowania ludzi religijnych, ale niewierzących.
F. e. – Trzeba dostosować się do religijnych kanonów, by nie cierpieć prześladowań. Głoszone hasła wcale nie mają potwierdzenia w prywatnym życiu. Ważne są liczby wiernych – ich serca nas nie obchodzą…

To oczywiście tylko pobieżna analiza tego Listu. Zachęcam Państwa do samodzielnego, pogłębionego studium porównującego prawdziwą i fałszywą ewangelię. Ta Księga Biblii świetnie się do tego nadaje.

Poprzedni artykułMat. 18.21-35 SMS – owa polemika
Następny artykułList do Galacjan cz.2